Opłaty z pobyt w izbie wytrzeźwień niezgodne z konstytucją

Rzecznik zakwestionowała art. 42 ust. 6 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, który mówi, że minister zdrowia w porozumieniu z ministrem spraw wewnętrznych określa, w drodze rozporządzenia maksymalną wysokość opłat związanych z pobytem w izbie wytrzeźwień. Zgodnie z art. 29 tego rozporządzenia maksymalna wysokość opłaty związanej z pobytem osoby przyjętej do izby wynosi 250 zł.

 W Mielcu niema takiej izby ale są osoby które bardzo chcą aby taka izba powstała w Szpitalu.
 Informacja ta przyda się na EURO 2012, Ha ha.

Rzecznik praw obywatelskich zwróciła m.in. uwagę na to, że zobowiązanie ministra do określenia maksymalnej wysokości opłat związanych z pobytem w izbie wytrzeźwień nie zawiera żadnych wskazówek, czym powinien kierować się minister, ustalając wysokość tych opłat.

- Wskazówek takich nie zawierają także pozostałe przepisy ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi regulujące materię związaną z opłatami za pobyt w izbie wytrzeźwień. Przepisy te bowiem wyłącznie wprowadzają opłaty za doprowadzenie i pobyt w izbie wytrzeźwień oraz przewidują, iż opłaty te podlegają wyegzekwowaniu na podstawie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - stwierdziła rzecznik praw obywatelskich.

Według niej, brak szczegółowych wskazówek powoduje, że organ może ustalić w sposób dowolny, nieskrępowany postanowieniami ustawy, maksymalną wysokość takiej opłaty, która jest pobierana w związku z pozbawieniem przez władzę publiczną danej osoby wolności osobistej.

Irena Lipowicz zwróciła też uwagę na to, że zgodnie z art. 42 ust. 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi opłata jest pobierana nie tylko za pobyt w izbie wytrzeźwień lub jednostce policji, lecz również za doprowadzenie. Tymczasem w części dotyczącej opłaty za doprowadzenie do izby wytrzeźwień ustawodawca nie przewidział uregulowania jej wysokości w rozporządzeniu.

- W istocie więc upoważnienie do określenia maksymalnej wysokości opłaty nie ma charakteru pełnego, skoro obejmuje tylko jej część, tj. opłatę za pobyt w izbie wytrzeźwień - argumentuje rzecznik i dodaje, że w związku z tym zawarte w art. 42 ust. 6 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi upoważnienie ustawowe w zaskarżonej części nie spełnia konstytucyjnego warunku szczegółowości pod względem treściowym.

- Konstytucyjny warunek, aby upoważnienie ustawowe do wydania rozporządzenia zawierało wytyczne dotyczące treści aktu oznacza, że ustawodawca musi zamieścić w ustawie wskazówki co do kierunku merytorycznych rozwiązań, które mają znaleźć wyraz w rozporządzeniu - przypomina RPO.

Według Ireny Lipowicz należy również uznać, że art. 29 rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie trybu doprowadzenia, przyjmowania i zwalniania osób w stanie nietrzeźwości oraz organizacji izb wytrzeźwień i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkę samorządu terytorialnego jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, ponieważ przepis ten ustala bez dostatecznych wskazówek zawartych w ustawie maksymalną wysokość omawianej opłaty.

Trybunał Konstytucyjny przyznał rację rzecznik praw obywatelskich i ogłosił, że zaskarżone przepisy, we wskazanym zakresie, tracą moc obowiązującą z upływem dziewięciu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.