Klub parlamentarny PiS przedstawił projekt ustawy o nauczaniu historii w
gimnazjach i szkołach ponadgimnazjalnych, który "ma powstrzymać
destrukcję edukacji historycznej". Projekt ustawy PiS jest odpowiedzią
na planowane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej zmiany w programach
nauczania dotyczącymi lekcji historii, które w znaczący sposób
drastycznie ograniczają liczbę godzin nauczania historii w gimnazjach i
szkołach ponadgimnazjalnych. Przeciwko zmianom w nauczaniu historii
proponowanym przez MEN odbywały się protesty w kilku miastach w kraju.
Wnioskodawcy
projektu wyrażają przekonanie o wyjątkowym znaczeniu nauczania historii
dla zachowania dziedzictwa kulturowego Polski i kształtowania postaw
odpowiedzialności obywatelskiej za wspólnotę narodową. Historia nie jest
zwykłym przedmiotem, stanowi rdzeń edukacji patriotycznej, kształtuje
umiejętność formułowania samodzielnych sądów i buduje postawy czynnej
odpowiedzialności za kształt życia publicznego.
Projekt ustawy
PiS zakłada m.in., że „nauczanie historii w gimnazjum i w szkołach
ponadgimnazjalnych jest obowiązkowe przez cały okres nauki i powinno
obejmować zarówno historię Polski jak i historię powszechną. Kurs
historii powinien być pełny i integralny na każdym etapie edukacyjnym i
mieć postać odrębnego przedmiotu pod nazwą historia.”
Ponadto -
według projektu - nauczanie historii w gimnazjach i liceach jako
przedmiotu odrębnego i integralnego "nie może być zastąpione nauczaniem
historii w ramach bloków programowych lub w innych formach
nieprzewidujących wyodrębnienia nauczania historii jako odrębnego
przedmiotu".
Projekt ustawy PiS o nauczaniu historii w gimnazjach
i szkołach ponadgimnazjalnych został skierowany 13.04.2012 do
pierwszego czytania w sejmowej komisji edukacji, nauki i młodzieży (nr
druku sejmowego 411) i zakłada wejście w życie nowych przepisów z chwilą
rozpoczęcia nowego roku szkolnego, czyli od 1 września 2012 roku. Tylko
w ten sposób można uniknąć negatywnych następstw drastycznego
ograniczenia nauczania historii.
UZASADNIENIE
Wnioskodawcy
projektu wyrażają przekonanie o wyjątkowym znaczeniu nauczania historii
dla zachowania dziedzictwa kulturowego Polski i kształtowania postaw
odpowiedzialności obywatelskiej za wspólnotę narodową. Historia nie jest
zwykłym przedmiotem, stanowi rdzeń edukacji patriotycznej, kształtuje
umiejętność formułowania samodzielnych sądów i buduje postawy czynnej
odpowiedzialności za kształt życia publicznego.
Za
koniecznością regulacji ustawowej przemawia potrzeba określenia przez
ustawodawcę zasad merytorycznych wiążących ministra właściwego w
sprawach oświaty i wychowania, który jest odpowiedzialny za szczegółowe
kształtowanie podstaw programowych w drodze rozporządzenia. Podkreślić
trzeba, że brak regulacji ustawowej w tej dziedzinie pozwolił
ministrowi na drastyczne ograniczenia nauczania historii do trzech lat
nauczania w gimnazjum i pierwszej klasy liceum. W myśl rozporządzenia
Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych
planów nauczania w szkołach publicznych (Dz.U.2012.204) w klasie 2 i 3
szkoły ponadgimnazjalnej integralny kurs nauczania historii w zakresie
podstawowym (dla uczniów, którzy nie wybierają historii jako przedmiotu
maturalnego) zostaje zlikwidowany. Bloki tematyczne, które mają
zastąpić nauczanie historii i innych przedmiotów ( np. wiedzy o
społeczeństwie) w żadnym razie nie spełniają celów z zakresu edukacji
historycznej. Trzeba podkreślić, że wprowadzone w 2008 roku rozwiązania
uderzają w podstawowy sens liceum jako szkoły powołanej do
pełnowymiarowej edukacji o ogólnym charakterze.
Wspomniane wyżej
rozporządzenie ministra właściwego w sprawach oświaty i wychowania
spotkało się z protestami nauczycieli i historyków. Trzeba wyrazić
szacunek dla działaczy opozycji demokratycznej, którzy podjęli protest
głodowy w Krakowie przeciwko drastycznej redukcji nauczania historii w
gimnazjach i szkołach średnich. Protesty kontynuowane są w Warszawie i
innych miastach w Polsce. Wypada przypomnieć ,że protest przeciwko
rozporządzeniu ministra edukacji podpisały Rady Instytutów Historii UJ i
KUL, Rady Wydziału Historycznego Uniwersytetu Wrocławskiego, Rada
Wydziału Prawa UJ, kilkudziesięciu historyków Instytutu Historycznego
UW i Instytutu Historii PAN.
Projekt ustawy zakłada, że
nauczanie historii w gimnazjum i w szkołach ponadgimnazjalnych jest
obowiązkowe przez cały okres nauki i powinno obejmować zarówno historię
Polski jak i historię powszechną. Kurs historii powinien być pełny i
integralny na każdym etapie edukacyjnym i mieć postać odrębnego
przedmiotu pod nazwą historia. W szczególności nauczanie historii jako
przedmiotu odrębnego i integralnego nie może być zastąpione nauczaniem
historii w ramach bloków programowych lub innych formach odstępujących
od formuły odrębnego przedmiotu. Przyjęcie proponowanych zasad stanowi
warunek edukacji historycznej uczniów w gimnazjach i szkołach
ponadgimnazjalnych.
Projekt ustawy zakłada, że wymiar zajęć na
etapach edukacyjnych jakimi są gimnazjum i szkoła ponadgimnazjalna nie
powinien być mniejszy niż 180 godzin, co według opinii nauczycieli daje
możliwość osiągnięcia celów edukacyjnych. Wymiar zajęć o większej
liczbie godzin w zakresie rozszerzonym byłby określany w drodze aktów
wykonawczych. W tej sprawie projekt proponuje wprowadzenie zmiany w
ustawie z dnia 7 września 1991 o systemie oświaty. ( Art. 4 ust. 1
projektu). Przyjęcie zasad integralności i kompletności nauczania
historii jako odrębnego przedmiotu pociąga za sobą konieczność zmiany w
art. 22 ust. 2 ustawy o systemie regulującego określanie podstaw
programowych przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania w
drodze rozporządzenia.
Projekt zakłada wejście w życie nowych
przepisów z chwilą rozpoczęcia nowego roku szkolnego, czyli od 1
września 2012 roku. Tylko w ten sposób można uniknąć negatywnych
następstw drastycznego ograniczenia nauczania historii. Przepisy
wykonawcze wydawane na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie
oświaty powinny być dostosowane do nowych regulacji w terminie
umożliwiającym ich zastosowanie w nadchodzącym roku szkolnym.
Proponowane
zmiany nie pociągają za sobą kosztów i mogą być realizowane w ramach
środków budżetowych będących w gestii ministra właściwego w sprawach
oświaty i wychowania.
Projekt rodzi pozytywne skutki społeczne.
Przedmiot projektowanej regulacji nie jest objęty prawem Unii Europejskiej
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Zanim napiszesz przeczytaj regulamin
Komentarze są moderowane